Ζωή επαναληπτική, σαν καραμπίνα
μες στο στόμα σου σφήνα, σου χαλάει τη βιτρίνα.
Σα σειρήνα κάθε μήνα σε καλεί σε κάποιο θέρετρο
και τον καυτό πυρήνα σου σφραγίζει σ’ ένα φέρετρο
Φέρε το φτυάρι να φτιάξω μία φάτνη για φετίχ
φτιασιδώσου και μη βγάζεις κιχ
Φέρε το νυστέρι θα χαράξω το απόστημα
χωρίς κανένα πρόσχημα και ας μου κόψουν πρόστιμα..
Φόρεσε λοιπόν, μια αλεξίσφαιρη πιτζάμα
κοιμήσου με τη σκέψη να γινόσουνα ρεκλάμα
να είχες μία ντάμα με DOLCE&CABBANA
ξύπνα μας με κλάμα να σου αλλάξουμε την πάνα
Έμεινες στο άμα και παντρεύτηκες το ίσως
Εγώ από την άλλη ερωτεύτηκα το μίσος
Πίσω σου δεν κοίταζες όταν περπατούσες
Κακό του κεφαλιού σου τώρα ίσως και να ζούσες
Αφού όλες σου οι μούσες είναι απούσες σε παράτησαν
νόμιζες σ΄ αγάπησαν μα απλά σε ποδοπάτησαν
Άλλωστε κι εσύ όπως λες, περνάς μια φάση
Πάρε στο κρεβάτι την εμβρυϊκή σου στάση
Μικρή μου οπτασία έχεις χάσει την ουσία
είσαι σαν κουτάβι απ’ την Ανδαλουσία
Τώρα μεταμορφώσου, γίνε ροζ φλαμίνγκο
και μπίνγκο! θα κάνεις καριέρα σαν το Ρίνγκο Σταρ
μ’ αξεσουάρ το σεσουάρ, σε κάποιο σάπιο μπαρ
να μετράς τα πουρμπουάρ από πελάτες μ’ ανοιχτά φερμουάρ

Οι πιο καλές γκαρσόνες σερβίρουνε κοκτέιλ με βενζίνη
όποιος ζαλίζεται ας πιει δραμαμίνη
Τα έξυπνα αφεντικά σε πιάνουνε φίλο
Οι έξυπνοι εχθροί δε θα στην πέσουν για ξύλο
Αυτός ο νέος κόσμος είναι τόσο θαυμαστός
κι εγώ γελάστηκα νόμιζα πως ήμουν σωστός..
Όμως η σύλληψή μου ήταν άμωμος κι εγώ όπως ο άνεμος
τριγύρναγα παράνομος
Αν όμως τα βραχιόλια μου ήτανε χαλαρότερα
τα αφεντικά μου θα ήτανε καλύτερα ή χειρότερα;
Για πες, το προφανές παγιδεύει και παράδοξα προκύπτει
όπου δεν πίπτει ράβδος η συναίνεση πίπτει
Συνάρτηση σαφής, ζωγραφίζουμε αν θέλεις και αγκύλη
με τ’ αφεντικά τους φίλοι είναι μόνο οι σκύλοι