Κιθάρα μπιτ και μπάσο θέτω τις βάσεις
Ποτέ δεν αναθέτω σ’ άλλους τις φάσεις
Γιατί αξίζει να ζορίζει το μυαλό σου μια κατάσταση
Γεμίζει γεμίζει γεμίζει μετά γι’ αντικατάσταση
Στο στέλνουν το είδα, καθρεφτιζόταν πάνω στη λεπίδα
Περπατούσε σε σανίδα κι από κάτω κουστουμάτοι παίρναν μάτι
Κάτι ακόμα, κόμμα, ανάσα, πτώμα, κάσα, χώμα, γράσα
Ασαφοποιήθηκα σε ένα μπολ ποτάσα
Μα δεν αποποιήθηκα ούτε που αρνήθηκα τι κάνω
Κρύφτηκα μονάχα λίγο από τους από πάνω
Μάζεψα δυνάμεις σε ανήλιαγα λημέρια
Έκανα εκκαθάριση στα πιο παλιά τεφτέρια με νυστέρια
Σκάλισα παρτέρια για να έχω να φυτεύω
Μες στο γκρίζο χτίζω γκρεμίζω και νομίζω τους μπερδεύω
Τα μυαλά σας λίπασμα και τα νεφρά σας σπόρος
Γύρω απ’ το λαιμό σου ο ομφάλιος σου λώρος
Και είμαι φλώρος τα μπράτσα μου για κλάματα
Έχω μετρήσει πάνω στο πηγούνι μου τα ράμματα
Το ξύλο από μουρόχαβλους και πλάτες μεγαλύτεροι
Αμάν πια με το κόμπλεξ σας να είστε οι καλύτεροι
Βλάκες προτείνω έναν τρόπο να ηρεμήσετε
Βγάλτε τα τσουτσουνάκια σας στο φως να τα μετρήσετε
Μην τα ποδοπατήσετε έτσι που είναι τεράστια
Να χαρώ αντράκια απ’ τα ακριβά προάστια
Που το ‘χουνε και σπρώχνουνε για το ίματζ του αλήτη
Να χαρώ εγώ μια μύτη από σπίτι πλήττει
Και το χέρι μου που κάθομαι και γράφω για την αφεντιά σου
Βενζίνη στο γλοιώδικο περίβλημά σου βιάσου
Μωρή κάμπια να βγεις απ’ το κουκούλι
Γελιέσαι αν νομίζεις πως σε περιμένουν δούλοι
Κόκκινο χαλί βαμμένο από το αίμα σου
Ένα μικρό πουλί ξέσκισε το δέρμα σου
Μια νέα περιπέτεια κι αν ψάχνεις για ελπίδα
Ψάξε για το φως απ’ την κωλοτρυπίδα
Η θέση που σου αξίζει μες στο αστικό τοπίο
Κουτσουλιά σε κάποιο φθαρμένο μνημείο
Ένδοξων προγόνων δολοφόνων ηγεμόνων
κι επιδόξων επιδέξιων επιγόνων η επιτυχία
άλλη μια ήττα άλλη μια θεωρία
καλή δικαιολογία για τον ηδονοβλεψία
στο γραφείο με τις προτομές εισαγωγής από την Κίνα
ώρα για λοβοτομές; Άμα θες ξεκίνα..