Σαν την Ηχώ του Χάους που χαράζει τα χαμένα σου
η ψυχή που χάλασες και τα χαραμισμένα σου
τα χρόνια, που ξέρεις , ότι το ψάχνω χρόνια
σε δρόμους μαυσωλεία και ανήλιαγα μπαλκόνια
κι όμως τόσα χρόνια ποτέ δε βρήκα κάτι
γι’ αυτό δε βρίσκεις λόγο να υπάρχει το κομμάτι
Πάρε μάτι μαλάκα όμως μήπως καταλάβεις,
τι είναι τελικά αυτό που τρέχεις να προλάβεις..
Πες μου , τι; Αξίζει την προσπάθεια
εσύ την ευτυχία συνδυάζεις με αμάθεια..
Μιζέρια, τόση μιζέρια..
Σε λίγο θα πληρώνεις για το φως από τ’ αστέρια..
Μα αυτός ο ουρανός είναι τζάμπα μαλάκα,
ούτε πληρώνεις τόκο, ούτε κάνεις τράκα
Είναι τζάμπα, είναι γαμημένα τζάμπα
μα εσύ προτιμάς το φως από τη λάμπα
50 κεριά 300 watt και κάτι,
τους τοίχους με τα κάγκελα ονόμασες παλάτι
Ξέρεις κάτι; Σίγουρα θα πεις ναι
Πάντα έχεις άκρες, ρουσφέτια και «κοννέ»
Αρχίδια μπλε, δεν ξέρεις ούτε τι σου γίνεται
μα πάντα εσύ κι οι φίλοι σου είστε έτοιμοι να κρίνετε..
--
Και να ‘μαι πάλι πίσω, τι να σου εξηγήσω
Με λόγια και εικόνες τι να πρωτοπαραστήσω
Τι να αφήσω και τι να πιάσω πάλι
μόνο που με βλέπεις με φωνάζεις ρεμάλι..
Σε ενοχλεί η γλώσσα μου, σε ενοχλούν οι τρόποι μου
Μυρίζομαι τα χνώτα σου όταν είσαι στο κατόπι μου
Νιώθω την ανάσα σου που βρωμάει πλούτη
κι όλη η ατμόσφαιρα βρωμοκοπά μπαρούτι
Κι εσύ το παίζεις άνετος αφού έχεις και πληρώνεις
μα η ζέστη ανεβαίνει και αρχίζεις και ιδρώνεις
γιατί ξέρεις πως τα λεφτά τελειώνουνε
όπως ακριβώς και οι πάγοι λειώνουνε
Κι όταν θα τελειώσουνε όλα σου τα χρήματα
τα μέσα εξημέρωσης δε θα σβήνουν εγκλήματα
Μα κάθε παρακμή πηγάζει εκ των έσω
Να χέσω όποιον μου έλεγε το γάιδαρο να δέσω
Να χέσω όποιον μου δίνει συμβουλές και οδηγίες
10 τρόποι να βρεθείς σε χλοερές κατοικίες
Να χέσω κάθε τύπο που κοιτάζει τη δουλειά του
Να χέσω όποιον φοβάται μήπως χάσει τα λεφτά του
Το χρήμα – τα λεφτά – τα φράγκα – παραδάκι
σε κάνανε κι εσένα ένα ακόμα γιοσουφάκι
και υφάκι περίεργο τώρα υιοθετείς
με ακριβό κοστούμι τώρα κυκλοφορείς
Νομίζεις πως μπορείς τα πάντα να αγοράσεις
Ιδρώνεις γιατί ξέρεις πως μπορεί και να τα χάσεις
Και πληρώνεις για τα πάντα, αρχίζεις χαπακώνεσαι
πίνεις λίγη κόκα να μπορείς και να κορδώνεσαι
Και ύστερα φαντάζεσαι πως όλοι σ’ αγαπάνε
Πηδάς και μια μοντέλα που άλλοι 10 γαμάνε
για τα ίδια λεφτά ή και για πιο λίγα
μέσα στο κεφάλι σου είσαι μία μύγα
Εντομοαπωθητικά και μυγοσκοτώστρες
Είσαι ξαπλωμένος και σε πνίγουν οι ξαπλώστρες
Και σ’ αυτό το άσχημο της κόκας το τριπάκι
καμιά απ’ τις μοντέλες δε σου κάνει καμάκι
έχεις κηρύξει πτώχευση και έχουνε βουλιάξει
τα κότερα σου κι έχεις ένα «ντεσεβό» για αμάξι
όσοι σε τριγυρίζουνε δε σ’ αναγνωρίζουνε
βλέπεις τις πληγές σου μία – μία να σαπίζουνε
Και θέλεις να πουλήσεις τα πάντα
Στις πίσω σελίδες μια ακόμα λεζάντα:
«δίνεται αμοιβή για αγάπη και για φίλους
κι αγοράζω δάκρυα από κροκοδείλους»
γιατί το νέο παιχνίδι σου είναι απ’ τα παλιότερα
καθορίζει τύχες κι άλλα πολλά χειρότερα
Είναι η πολιτική και ψάχνεις για γραφείο
το νέο σου κουστούμι είναι από το μαυσωλείο
όλων των ιδεών και όλης της μανούρας
το πότισες με κρύσταλλους και τόνους σαβούρας
Και θέλεις να με βάλεις τώρα να πληρώνω φόρους
Φ.Π.Α. και ποσοστά σαν όλους τους εμπόρους..
Μα αυτός ο ουρανός είναι τζάμπα μαλάκα
ούτε πληρώνεις νοίκι, ούτε κάνεις τράκα
Είναι τζάμπα – και φοβάσαι να κοιτάξεις
είναι τζάμπα κι αν κοιτάξεις θα τρομάξεις…

Μα αυτός ο ουρανός είναι τζάμπα μαλάκα.