01 και πάλι του κλέφτη
1, 2, 3 και πάλι του κλέφτη
πήγαινα να ράψω με κλωστή κι αυτό το ξέφτι
μα όταν το ξανασκέφτηκα το άφησα κουρέλι
γι’ αυτό να μη βιαστείς να με βγάλεις τεμπέλη
Όμως στην αγέλη φαντάζανε ανάρμοστα
οι σκέψεις μου κι οι πράξεις μου πεδία ανεφάρμοστα
οι λέξεις μου κι εκείνες ουτοπικά προτάγματα
Έξω από την πόρτα μου ήταν κι είναι τάγματα
ασφαλείας, μπάτσοι ρουφιάνοι και ματάδες
και ίσως να σου φαίνεται πως έψαχνα μπελάδες
αλλά δεν ήταν έτσι κι ούτε με βρήκαν μόνοι τους
σύγκρουση μετωπική μπροστά στο σταυροδρόμι τους
Κι οι κάμερες κατέγραφαν έτσι δεν κάνουν πάντα;
Νομίζουν πως οι σκέψεις μας χωρίζονται σε κβάντα
και θέλουν να προβλέψουν κάθε νέα κίνηση
και φτιάχνουν ιστορίες για δήθεν υποκίνηση
Όμως η αλήθεια έχει χιλιάδες όψεις
κι εμένα την αλήθεια μου δε θα την πετσοκόψεις
Τη βγάζω ακατέργαστη κι αφήνω τα ξεφτίδια
αφού στο όνειρό μου δε χρειάζονται αντικλείδια
Και είναι όπως τα βλέπω όπως τα περιγράφω
όσο κι αν μ’ απειλούνε εγώ δεν υπογράφω
Τη δήλωση μετάνοιας αφήνω για τους άλλους
μένω στο μονοπάτι μου κι ας έχω βγάλει κάλους
--
R:
1, 2, 3 και πάλι του κλέφτη
προσπάθησες πολύ να με βγάλεις ψεύτη
λες και σου βάλαν νέφτι τρέχεις και δε φτάνεις
κάτω από τα πόδια σου το έδαφος χάνεις (Χ2)
--
1, 2, 3 και βρέθηκα πάλι
σαν ένας πειρατής που κρατά ένα μπουκάλι
και βλέπει από τον πάτο του όλη την υφήλιο
Xωρίς περιουσία, χωρίς ένα κειμήλιο,
Xωρίς κάποια κουβέντα χωρίς ένα αντίο
όλα σ’ ένα σάκο στον ώμο και στο πλοίο
Όμως απ την άλλη εγώ γούσταρα τρένα
και ξήλωνα τις ράγες σε βαγόνια σκουριασμένα
Τότε ήταν που είδα τον κόσμο απ την ανάποδη
και η πραγματικότητα μου φάνηκε τετράποδη
αδέσποτη χωρίς αφέντες και θεότητες
δίχως τις μυστήριες δίποδες οντότητες
που είναι κάθε μέρα στο ίδιο λεωφορείο
κι ας είμαι ένα βήμα απ το ψυχιατρείο
Όλους αυτούς που μίσησα και όσους με μισήσαν
Όλους αυτούς που γνώρισα κι αυτοί δε με γνωρίσαν
Όλους αυτούς που, έπεσα, κι εκείνοι με πατήσαν
Όλους όσους αγάπησα κι αυτοί απλά με φτύσαν
Εγώ δεν τους ξεχνάω κι αυτοί θα με θυμούνται
κι αν ήσυχα κοιμούνται θα αρχίσουν να φοβούνται
και αν ακόμα θέλουνε να με βγάλουν ψεύτη
στην τρίτη και φαρμακερή το επίπεδο δεν πέφτει
Από το σύστημά τους ξεσφίγγω κάθε βίδα
κι αθόρυβα μες στις σκιές ξεφεύγω απ την παγίδα...
R(x2)